Çocuğun Yapabileceği Yanlış Seçimler :
Çocuk bazen yapacağı sporu yanlış düşüncelere dayanarak seçer. Çocuk televizyonda ve gazetelerde başarısının en yüksek seviyesinde iken gördüğü sporcuları ideal olarak alır ve bunların yaptığı sporu yapmaya çalışır. Bu seçtiği sporun kendisine uygun olup olmadığını sorgulayamaz. Hele bir de medyanın kendisine idol olarak gösterdiği bu kişiyi tam anlamı ile taklit etmeye çalışır ise spora aşırı konsantre olma sonucu spor dışındaki hayatını, sosyalleşmesini, diğer eğlence ve zaman geçirme unsurlarını unutur. Hâlbuki anne ve baba çocuğu pek çok sporcunun aşırı başarı isteği ile çocukluk çağının yaşayamadığı konusunda uyarmalıdır.
Aşırı rekabet duygusu çocukta belli bir devrede normal sayılsa bile spora
yeni başlayanlarda normal olarak kabul edilmez. Mutlak başarı amacı ile uygulanan ağır antrenmanlar pek çok sporcunun sakatlanması ve sporu bırakmasına neden olmuştur. Ayrıca çocuk bazen yapacağı spora tam olarak karar veremeyip uzun arayışlara girer ise asıl yeteneğini göstereceği sporu hiç bulamayabilir. Kendisine uygun sporu bulduğu halde arayışlar içine giren çocuk esas fırsatı daima teper.
Ailenin Yapabileceği Yanlış Seçimler :
Aileler çocuklarının uygun spor yapmasını ister fakat bazen çocuğun seçimini etkilerken yanlışlıklar yaparlar. Maalesef bazen aileler çocuklarını şampiyon olarak görmek isterler. Bu istek aşırı olur ve aşırı belirtilir ise uygulanan sporda başarısızlık halinde ruhsal çökmeye neden olur. Aşırı başarı isteği aynı şekilde psikolojik ve üstelik fiziki aşırı zorlanma ve yorgunluğa da neden olur. Üstelik bir de kapasite üstü zorlanma başarısızlık ile neticelenip çocuk da suçlanır ise daha da kötü bir psikolojik yıkım olur.
Aileler bazen çocukta gerekli yetenek olduğu halde, kendileri çocuğun bu sporu yapmasını istemezler. Fikirlerin çatıştığı durumlarda çocuğun yetenekleri kendisi ile ilgilenen antrenörden öğrenilir ve buna göre karar verilir. Yani çocuğun devam edeceği spor türü ortak bir anlaşma sonucu tayin edilir. Çocuğun istemediği sporu yapmaya zorlanması kendisine olan saygı ve güvenini yitirmesine neden olur. Çocukları belli kalıplara sokma çabaları çoğu zaman iyi netice vermez. Aileler ayrıca belli sporları kız ve erkek sporu diye ayırmamalıdırlar. Çocuk buna göre şartlandırılmamalıdır.
Hülya KESTANECİOĞLU
Beden Eğitimi Öğretmeni
KALEV İlkokulu
