Kıskançlık, kızgınlık sonucu oluşan, insanlara yönelik bir içerleme tutumu olarak tanımlanabilir. Beklenen ilgi, sevgi ve şefkat eksikliğine verilen bir yanıttır. Kıskançlığı oluşturan ortam çoğu kez toplumsal içerikli olup, özellikle çocuğun sevdiği kişileri kapsar.
Kıskançlık doğal bir duygudur, sevilen birinin başkası ile paylaşılmasına katlanamamaktır. Bazı araştırmalara göre kıskançlığın içgüdüsel, yani doğuştan getirdiğimiz genlerimize şifrelenmiş olduğu ileri sürülmektedir. Yaşamın her döneminde görülebilen bu duygu çocuklukta biraz daha yoğun yaşanabilir. Bu duyguyla ilk tanışma, bazı gelişim kuramcılarına göre iki yaş civarında babanın çocuk tarafından tanınmasıyla anneyi paylaşamama üzerine başlar. Bu gelişim evresinin üzerine aileye yeni katılan bir kardeşin dünyaya gelmesiyle ilk çocukta bir takım duygu ve davranış bozuklukları gözlemlenebilir. E ne de olsa kardeş kardeşin kumasıdır… Okumaya devam et “Kardeşim doğdu !!!!!!”
Çocuklar, kendilerinden ne beklendiğini, kontrolün kimde olduğunu, ne kadar ileri gidebileceklerini ve çok ileri gittiklerinde nelerle karşılaşacaklarını bilmek isterler. Sınırlar, çocukların kendilerini ve dünyalarını anlamalarına yardımcı olarak, onlara önemli bir keşif ve öğrenme ortamı sağlar. Sınırlar, bu öğrenme ve keşfetme sürecinde çok önemli bir role sahiptir fakat anne babaların öğretmeye çalıştıkları dersler, gönderilen sinyaller çok net olmadığı zaman sınırlar kolayca yıkılabilir.
Çocuğun psikolojik ve sosyal gelişiminde anne-baba tutumlarının etkisi büyüktür. Kişilik gelişimi her ne kadar insanın yaşamı boyunca süregelse de kişilik gelişiminin temelinin çocukluk döneminde atıldığı gerçeği geçerliliğini korumaktadır. Anne-babanın ve ailenin diğer bireylerinin çocukla olan etkileşimi, çocuğun aile ve sosyal hayat içindeki rolünü ve yerini belirlemektedir; çünkü bu yaklaşım ve etkileşim çocuğun ileride nasıl bir birey olacağını etkilemektedir.
Birçoğumuzun çocukluğunda renkli televizyon en büyük teknolojik yeniliklerden biriydi, sonra çok kanallı televizyonlar, videolar ve atariler geldi… Şimdiki çocuklar ise bizlerin ve bizden önceki nesillerin çok geç tanıştığı inanılmaz bir teknolojinin içine doğuyorlar. Doğdukları andan itibaren evlerinde, okullarında, gittikleri mekanlarda teknoloji ile iç içeler. Teknoloji iyi kullanıldığı zaman öğrenmeyi ve iletişimi geliştirebilir. Bazı interaktif uygulamalar eğlenerek öğrenmeyi de desteklemekte. Bu nedenle okullarda akıllı tahtalar, tabletler öğrenme amaçlı da kullanılmakta. Bazı oyunlar problem çözme, stratejik düşünme hatta dikkat becerilerini arttırmakta. Fakat doğru kullanılmadığında birtakım olumsuzlukları hatta tehlikeleri de birlikte getirmekte…Bu yazıda olumsuz etkilerinin yanı sıra doğru kullanım için ailelere de bazı önerileri bulabilirsiniz. 
gece tuvalete giderken, hatta evin içinde bir odadan bir odaya giderken bu çağrıyı alabilirsiniz! Bu yaş grubu çocuklarda karanlık, yalnız kalmak, hayal ürünü yaratıklar, doğaüstü güçler (hayalet, yaratık, cadı) gibi korkular görülebilir. Gece korkunç rüyalar görebilirler. Fantezi ile gerçeği ayırt etme tam olarak gelişmediğinden korkular kendini gösterir. Bu yaş döneminden sonra bu tip korkular azalır. Bir de bununla birlikte bedensel bütünlük (yaralanma, ameliyat olma), sağlık konularında korkular da görülebilir. İlkokul çağı ile birlikte sosyal korkular, performans ile korkular yoğunlaşır.